Poststempel Heerenveen

Mini Theater Friesland (MTF), de amateurtoneelvoorziening in Heerenveen, speelt op zondag 4
mei om 21.00 uur – ná de Dodenherdenking – het op waarheid beruste toneelstuk ‘Poststempel
Heerenveen’, over een familie in Heerenveen, waarvan de ene zoon betrokken raakte bij het
verzet en de andere zoon dienst nam bij de Waffen SS. Hiermee doet MTF mee aan de landelijke
campagne Theater na de Dam, waarbij er op meer dan 165 plekken in Nederland exact om 21.00
uur voorstellingen getoond worden met als thema de Tweede Wereldoorlog. In heel Nederland
zullen hierdoor mensen op hetzelfde moment in gedachten met elkaar verbonden zijn.

‘Poststempel Heerenveen’ gaat over het maken van keuzes, over oordelen en veroordelen. In de
voorstelling wordt het verhaal verteld over de familie Postmus. Een gewoon gezin in een gewoon huis in
een gewone straat in een gewoon dorp.

Heerenveen, 1939. Vader Tjerk en moeder Dirkje zijn in 1920 getrouwd en wonen met hun gezin in
Heerenveen. Vader is weduwnaar van zijn eerste vrouw Jitske Leegsma. Samen met Jitske heeft hij vijf
kinderen gekregen en met zijn tweede vrouw Dirkje nog eens zes kinderen. De oudste kinderen zijn al
het huis uit. De jongsten wonen nog thuis. Tot zover niks bijzonders. Maar als de oorlog uitbreekt,
verandert alles. Tijdens de vijf oorlogsjaren raakt het gezin langzaam maar zeker steeds meer verdeeld.
Oudste zoon Gerrit raakt meer en meer onder invloed van de indoctrinatie van de Nationaal
Socialistische Beweging en van de Duitse bezetter, mede door de crisisjaren vóór de oorlog. Er heerste
een enorme werkloosheid en veel mensen leefden in bittere armoe. Niet alleen in Nederland, maar ook
in Duitsland. Daar was iemand opgestaan, die de oplossing bood. Hitler had het antwoord, volgens
Gerrit. De middelste zoon Jillus volgt een heel ander pad. Die van het verzet. Het gaat lang goed, maar
dan wordt Jillus wordt opgepakt en komt in Leipzig, Bitterfeld, Halle a/d Saale en uiteindelijk in
Neuengamme terecht. Van hieruit schrijft hij brieven naar huis en Dirkje schrijft vanuit Heerenveen
brieven terug. De andere kinderen hebben zo hun eigen beslommeringen. Sipke moet zich, als hij 18
jaar is geworden, melden voor de Arbeitseinsatz. Dit is hij niet van plan. Hij duikt thuis onder, met als
uitvalsbasis het ziekenhuis, waar ze een aparte kamer mét patiëntenstatus voor hem hebben.

Tegelijk worden er in de Schouwburg Heerenveen regelmatig dansavonden georganiseerd waar veel
jonge mensen hun vertier zoeken. Ook de Duitsers hebben behoefte aan zo nu en dan een verzetje en
zijn daarom ook vaak te vinden in de Schouwburg. Dé ontmoetingsplaats voor jong en oud, maar ook
de plaats waar ‘goed en fout’ elkaar tegenkomen. Menig meisje hoopt daar ten dans te worden
gevraagd door een leuke jongeman. Helaas zijn er ook de ‘muurbloempjes’ die nooit gevraagd worden,
zoals Aaltje. Nooit wordt zij gevraagd… Totdat Heinz, een Duitse soldaat, haar ziet staan. Aaltje voelt
zich eindelijk gezien! Er volgt een romance. Muurbloempje Aaltje komt eindelijk tot volle bloei. Maar…
hoe leg je dit uit aan je naaste omgeving? Wat is belangrijker? Dat iedereen je met de nek aankijkt of de
liefde van je leven?